ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
(Π.Ε.Σ.ΕΚ)
ΓΡΑΦΕΙΑ: ΚΟΡΝΑΡΟΥ 2 ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ(ΟΛΜΕ).
ΤΚ: 10563 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ: 210-3230073, 210-3236544, 210-3221255
EMAIL: syntaxekpedeftikoi@gmail.com
Blog: syntaxekpedeftikoi.blogspot.gr
Αθήνα 13.11.2016
Για την
43η επέτειο του
Πολυτεχνείου
·
Οι σημερινοί συνταξιούχοι
ανήκουν στη γενιά του
Πολυτεχνείου. Όλα τα χρόνια που
ακολούθησαν μετά την 17η
Νοεμβρίου 1973 δώσαμε μάχες
για να γίνουν πράξη τα συνθήματα
του Πολυτεχνείου μέσα από
συλλογικούς αγώνες: Ψωμί,
παιδεία, ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία.
·
Δυστυχώς , 43 χρόνια μετά,
όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις,
ακολουθώντας πιστά την πολιτική της Ε.Ε και του ΔΝΤ, «πέτυχαν» να παραδώσουν τη χώρα μας «χειροπόδαρα»
στην τρόικα και να υπαγορεύουν
την πολιτική μας εκείνοι που είναι
υπεύθυνοι για τη σφαγή του Πολυτεχνείου.
·
Δεν αισθανόμαστε απόμαχοι. Αντίθετα νιώθουμε υπεύθυνοι που παραδίδουμε τη νέα γενιά στα κοράκια της νέας τάξης πραγμάτων, για να
είναι άνεργη ή να εργάζεται σε συνθήκες
Μεσαίωνα για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς
οκτάωρο, χωρίς ασφάλιση.
·
Είμαστε υπεύθυνοι, γιατί δεν
ορθώσαμε το ανάστημά μας, ενώ
βλέπαμε ότι το σύστημα θα έπαιρνε
τη ρεβάνς και θα αφαιρούσε όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις, που είχε αναγκασθεί να
παραχωρήσει κάτω από την πίεση των αγώνων των εργαζομένων. Νιώθουμε επίσης
υπεύθυνοι, γιατί αφήσαμε τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία
όλα αυτά τα χρόνια να αφήνει
ελεύθερο το πεδίο στις μνημονιακές
κυβερνήσεις να περικόπτουν μισθούς και
συντάξεις, να διαλύουν τη δημόσια υγεία
και παιδεία, κλίνοντας Νοσοκομεία και σχολεία, και αυτή
να αναλώνεται στον καθορισμό της κατάλληλης ημερομηνίας(!) για 24ωρη
απεργιακή κινητοποίηση.
·
Δηλώνουμε ότι έχουμε καθήκον και ευθύνη να ανατρέψουμε όσους
εξανδραποδίζουν την νέα γενιά της πατρίδας μας . Να μην παραδώσουμε μια
χώρα προτεκτοράτο. Μια χώρα
ξεπουλημένη ταπεινωμένη και χρεοκοπημένη.
·
Καλούμε όλους στους συναδέλφους , την Πέμπτη , 17
Νοέμβρη, ώρα 15.00, στην πλατεία
Κλαυθμώνος, για να συμμετάσχουμε στο συλλαλητήριο ενάντια σε όσους
επιχειρούν να ενταφιάσουν το μήνυμα του Πολυτεχνείου. Ταυτόχρονα να
καταγγείλουμε την επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα
των ΗΠΑ στη χώρα μας και την κυβέρνηση που προσβλέπει
σε βοήθεια από μια
ιμπεριαλιστική χώρα , υπεύθυνη για
επεμβάσεις σε άλλες χώρες και το αιματοκύλισμα
των λαών που έχουν το «θράσος» ακόμη να αντιστέκονται.
Για το Δ.Σ της
Π.Ε.Σ.ΕΚ
Ο
πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας
Τάσος Σταυρόπουλος Ροζιτα Σουραή
Παππού, τι έκανες στο Πολυτεχνείο το ’73; – (βέβηλο, πλην ειλικρινές μνημόσυνο)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://lionnews.gr/%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CE%B9-%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%BF-73/
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΣΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Ονομαζόταν Γιώργος Κηρύκου, καταγόταν από την Ικαρία, ένα από τα 5 παιδιά της οικογένειάς του, και το 1973 ήταν 18 χρονών.Είχε έλθει στην Αθήνα να βρει την τύχη του και δούλευε περιστασιακά οικοδόμος και ελαιοχρωματιστής. Η μεγάλη του αγάπη, όμως, ήταν η μουσική και η κιθάρα. Ερασιτέχνης μουσικός, έφτιαχνε στιχάκια και τα έντυνε με τα ακόρντα της κιθάρας του.
Η φωτογραφία που τον δείχνει ανεβασμένο στην πύλη του Πολυτεχνείου, ανεμίζοντας την ελληνική σημαία και φωνάζοντας συνθήματα “Κάτω η χούντα” και “Επανάσταση λαέ“, είναι πασίγνωστη. Τότε ήταν αρραβωνιασμένος με μια φοιτήτρια.
Μετά τα γεγονότα, συνελήφθη από τα όργανα της χούντας, κρατήθηκε στο Χαϊδάρι και βασανίστηκε. Οι γονείς του είχαν χάσει τα ίχνη του, δεν ήξεραν εάν είναι ζωντανός ή όχι. Τελικά, κατάφερε να επικοινωνήσει με την αρραβωνιαστικιά του μέσω ενός φαντάρου, κι εκείνη έστειλε γράμμα στην Ικαρία για να πει στην οικογένεια ότι είναι ζωντανός.
Αργότερα μπαρκάρισε στα καράβια, ξαναγύρισε γιατί ήταν “παράνομος”, πήγε στην Αμερική, παντρεύτηκε, έκανε έναν γιο, και δούλευε μουσικός στην Αστόρια. Χώρισε, γύρισε στην Ικαρία στην μάνα του και στις αδελφές του, έκανε έναν δεύτερο γάμο, και έκανε μαθήματα κιθάρας σε παιδιά. Το παρατσούκλι του ήταν “Αλμπάνο“
Το καλοκαίρι του 1993, με τις φοβερές πυρκαγιές στο νησί που κόστισαν 13 νεκρούς, σε ηλικία 38 ετών, μαζί με δυο φίλους του, βοηθούσε να αντιμετωπιστεί η καταστροφή. Οταν άκουσε για 4 γέροντες εγκλωβισμένους που κινδύνευε η ζωή τους, πήγε εκεί. Προσπάθησε να σώσει μια γριούλα από την φωτιά, την πήρε στην πλάτη του για να την μεταφέρει, όμως ο αέρας άλλαξε κατεύθυνση και η φωτιά γύρισε. Εγκλωβίστηκαν όλοι εκεί, κι εκεί έχασε τη ζωή του.
Αυτή ήταν, εν συντομία, η ιστορία του Γιώργου Κηρύκου. Αλλά δεν είναι η ιστορία του Γιώργου Κηρύκου μόνο. Είναι και η ιστορία των χιλιάδων άγνωστων “ανώνυμων” ανιδιοτελών αγωνιστών του Πολυτεχνείου, που ποτέ δεν ζήτησαν τίποτε και ποτέ δεν εξαργύρωσαν εκείνους τους αγώνες.