ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΕ.
Η Π.Ε.Σ.ΕΚ σε έχει ΑΝΑΓΚΗ και την έχεις ΑΝΑΓΚΗ. Από την πενιχρή σύνταξή σου ενίσχυσε την Ένωση. Γράψου στο σωματείο και ενημέρωσε και άλλους για την λειτουργία του. Κατέβασε την Αίτηση εγγραφής και ενημέρωσε μας με όποιον τρόπο σε εξυπηρετεί.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ

menu

.

Print Friendly and PDF

Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014




ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ   (Π.Ε.Σ.ΕΚ)
      http://synaxekpedeftikoi.blogspot.com/,   mail:  syntaxekpedeftikoi@gmail.com
                                                 30.4. 2014

                               Πρωτομαγιά   2014
Οι  συνταξιούχοι  εκπαιδευτικοί θα είναι παρόντες  αύριο στο Πολυτεχνείο,   ώρα  11.00, για να τιμήσουν σε όλες τις χώρες τους εργαζόμενους  που σηκώνουν το σταυρό του μαρτυρίου,  εξαιτίας της υποχώρησης του εργατικού κινήματος. Οι εργαζόμενοι με το αίμα τους καθιέρωσαν, την 1η Μαΐου 1886, το 8ωρο. Σήμερα δυστυχώς το σύστημα παίρνει τη ρεβάνς και έχει αφαιρέσει  όλες τις κατακτήσεις. Το 8ωρο έχει γίνει 12ωρο ή 15ωρο. Η δουλεία επιστρέφει με την ανεργία, με ανασφάλιστη εργασία , με μισθούς και συντάξεις πείνας, με απολύσεις, με ατομικές συμβάσεις υποδούλωσης, με το « δανείζειν επί σώμασι» που ίσχυε στην αρχαιότητα.
Η κατάσταση αυτή πρέπει να ανατραπεί. Είναι στο χέρι μας . Κανένα καθεστώς  και καμιά αυτοκρατορία που στηρίχθηκε στην εκμετάλλευση των εργαζομένων δεν επέζησε. Η εκμετάλλευση και η καταπίεση προκαλούν πάντα αντίδραση και εξέγερση. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στη νέα γενιά να μην την παραδώσουμε στο λάκκο των λεόντων και να επιταχύνουμε τις εξελίξεις.  Αύριο όλοι στο Πολυτεχνείο, σύμβολο των αγώνων της νέας γενιάς.
                                        
                                       Από το Δ.Σ της Π.ΕΣ.ΕΚ

2 σχόλια:

  1. εξέγερση; Ελπίζετε ακόμη; Μπράβο σας! ΧΡ. Βασ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΣΤ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ1 Μαΐου 2014 στις 4:28 μ.μ.

    Μια σύντομη απάντηση στο προηγούμενο σχόλιο με τα λόγια του Θαν. Σκαμνάκη

    …………….Σαν να πέρασαν μερικοί αιώνες πάνω από τις σημαίες που είχαν αναρτήσει. Ξέφτισαν, μίκρυναν, χαμήλωσαν σαν να ντράπηκαν.

    Εκείνοι που ανένηψαν ‘άρχισαν εντατικά σεμινάρια για να ενταχθούν. Έπαιρναν μέρος σε επιδοτούμενα προγράμματα εκμάθησης των νέων εποχών.
    Έτσι κι αλλιώς τα’ «αντάρτικα» είχαν διαλυθεί και η νεότητά τους – αυτή που ζήσανε και αυτή που ονειρεύονταν να ζήσουνε – είχε τελειώσει. Επέστρεφαν στις ανάγκες του καθημερινού βίου.
    Τους χρησίμευαν, είναι αλήθεια και η δόξα και η εμπειρία.

    Κι έτσι πλέον ο κάθε μήνας δεν περίμενε τίποτα. Μέτραγε αντίστροφα μόνο, μέχρι τη μισθοδοσία. Βολικά ήταν, ήρεμα. Χωρίς ρίσκο, χωρίς αυξομειώσεις του χρόνου. Ένα λεπτό να μην τελειώνει ούτε σε έναν αιώνα και ένας χρόνος να φεύγει ώσπου να σηκώσεις το βλέμμα.
    Καμιά φορά, .όταν τους βρίσκει η άνοιξη, κοιτάνε από το παράθυρο, προγραμματίζοντας μια απόδραση Σαββατοκύριακου, σαν απελευθέρωση. Η τολμούν να σκεφτούν ίσως και να πράξουν, μια ερωτική απιστία. …………………….

    ΑπάντησηΔιαγραφή