ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΕ.
Η Π.Ε.Σ.ΕΚ σε έχει ΑΝΑΓΚΗ και την έχεις ΑΝΑΓΚΗ. Από την πενιχρή σύνταξή σου ενίσχυσε την Ένωση. Γράψου στο σωματείο και ενημέρωσε και άλλους για την λειτουργία του. Κατέβασε την Αίτηση εγγραφής και ενημέρωσε μας με όποιον τρόπο σε εξυπηρετεί.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ

menu

.

Print Friendly and PDF

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΑΝΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ

Ερήμην των δανειοληπτών πουλήθηκαν σε ξένους 40.000 δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων

Οι δανειολήπτες δεν μπορούν να υπαχθούν ούτε στο Νόμο Κατσέλη
Από τη «Σκύλα» στη «Χάρυβδη» βρίσκονται το τελευταίο διάστημα οι δανειολήπτες.
Και ακροβατούν μεταξύ των distress funds, και των τιτλοποιημένων δανείων.
Ο νέος κίνδυνος για τους δανειολήπτες είναι ότι μπορεί το δάνειο τους να πωληθεί σε κάποιο από τα distress funds, εταιρείες δηλαδή που ψάχνουν ευκαιρίες να επενδύσουν στη «δυστυχία» των Ελλήνων δανειοληπτών.
Οι εταιρείες αυτές παζαρεύουν να εξαγοράσουν τα δάνεια των Ελλήνων ιδιωτών στο 5% έως 50% της αξίας τους, με σκοπό να εισπράξουν το 100% χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης τις δικαστικές διαδικασίες, όπως οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί (μπορείτε να διαβάσετε λεπτομέρειες εδώ).
Ήδη, μάλιστα, ξένη εταιρεία που έχει εξαγοράσει δάνεια Ελλήνων ιδιωτών, αρνήθηκε να δεχθεί την αίτηση δανειολήπτη για υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη, υποστηρίζοντας ότι δεν δεσμεύεται από το ελληνικό Δίκαιο.
Επιπλέον χιλιάδες δανειολήπτες -δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι του Δημοσίου- διαπίστωσαν με καθυστέρηση ότι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων είχε τιτλοποιήσει χωρίς προηγουμένως να τους ενημερώσει τα δάνεια τους.
Η "τιτλοποίηση" σημαίνει ότι η τράπεζα εκδίδει ένα ομόλογο (τίτλο) ο οποίος αντιστοιχεί στις απαιτήσεις που έχει η τράπεζα από τα δάνεια που έχει χορηγήσει. Με λίγα λόγια, οι δανειολήπτες, εφόσον τα δάνειά τους τιτλοποιηθούν, δεν χρωστάνε πια στην τράπεζα, αλλά στην εταιρεία που εξαγόρασε το ομόλογο που αντιστοιχεί στα δάνεια.

Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων

Στις 40.000 υπολογίζονται τα στεγαστικά και επισκευαστικά δάνεια που τιτλοποιήθηκαν από το 2006, χωρίς να ενημερωθούν οι δανειολήπτες.
Το έμαθαν όταν πήγαν στο ΤΠΔ και ζήτησαν να υπαχθούν σε κάποια ρύθμιση (επιμήκυνση, περίοδο χάριτος, καταβολή μόνο τόκων κλπ) ή ζήτησαν βεβαίωση για να καταθέσουν αίτηση υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι το ΤΠΔ στα έγγραφα αιτήματα δανειοληπτών (που υποβλήθηκαν και μέσω του Συνήγορου του καταναλωτή) απάντησε ότι δεν ήταν υποχρεωμένο να τους ενημερώσει, επικαλούμενο σχετικό νόμο και αποφάσεις του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (επί εποχής Γ. Αλογοσκούφη).

Θα κριθεί από το δικαστήριο

Σύμφωνα με απάντηση που έδωσε το ΤΠΔ στο Συνήγορο του Καταναλωτή (στις 8 Φεβρουαρίου 2013 με Αρ. Πρωτοκόλλου 24206), ύστερα από αίτημα που υπέβαλε δανειολήπτρια που θέλησε να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (Ν 3869/2010):
«Οι απαιτήσεις από το στεγαστικό δάνειο που χορήγησε το ΤΠΔ έχουν τιτλοποιηθεί, βάσει των διατάξεων του Ν.3453/2006 και των υπ΄ αριθμ. 2/38581/9004/20-7-2006 και 2/48545/0094/28-8-2006 αποφάσεων του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών
»Με βάση τις παραπάνω ειδικές αυτές ρυθμίσεις δεν είναι απαραίτητη η συναίνεση του δανειολήπτη για να εκχωρηθούν, μεταβιβαστούν ή πωληθούν οι οφειλές του προς το ΤΠΔ».
Σύμφωνα με την απάντηση του ΤΠΔ η δανειολήπτρια μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο και το ΤΠΔ θα συμμορφωθεί με την δικαστική απόφαση που θα εκδοθεί.
Ωστόσο διευκρινίζει σχετικά με το νόμο Κατσέλη πως: «αιτήσεις που αφορούν τιτλοποιημένα δάνεια εξετάζονται κατά περίπτωση από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου παρακαταθηκών και Δανείων στο πλαίσιο της δυνατότητας αντικατάστασης ενός μικρού αριθμού ετησίως σύμφωνα με προκαθορισμένα οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια».

Δεν ρυθμίζονται τα τιτλοποιημένα δάνεια

Σε απάντηση προς την ΕΚΠΟΙΖΩ (αρ πρωτ 127555) το ΤΠΔ παραδέχεται ότι τα τιτλοποιημένα δάνεια δεν μπορούν να ρυθμιστούν, διότι έχουν μεταβιβασθεί.
Ας σημειωθεί ότι όλες οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε τιτλοποιήσεις δανείων -που τις χρησιμοποιούσαν ως εγγύηση για άντληση ρευστότητας- με τη διαφορά ότι οι εμπορικές τράπεζες ενημέρωναν εγγράφως τους πελάτες τους, ότι το δάνειο τους τιτλοποιήθηκε.
Για το θέμα της εξαγοράς των δανείων από ξένες εταιρείες έχει καταθέσει ερώτηση ο βουλευτής της Ν.Δ. Γιάννης Μιχελάκης (διαβάστε εδώ).
Προ κρίσης οι τράπεζες προχώρησαν σε μαζικές τιτλοποιήσεις δανείων. Τότε δεν υπήρχε πρόβλημα, αφού τα στεγαστικά δάνεια εξυπηρετούνταν κανονικά. Μετά το 2010 τα πράγματα «έσφιξαν». Και άρχισαν οι αντικαταστάσεις δανείων στα τιτλοποιημένα χαρτοφυλάκια. Δηλαδή έβγαζαν το δάνειο του Χ που ήταν σε καθυστέρηση και το αντικαθιστούσαν με το δάνειο του Α που ήταν ενήμερο.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Του Νίκου Μπογιόπουλου.
Είναι μοιραίο, στην εποχή που υπέρλαμπρα αστέρια της βιομηχανίας του πολιτικού (;) θεάματος είναι οι Γεωργιάδηδες και οι Γιακουμάτοι, θέματα σοβαρά και μείζονα να μετατρέπονται σε «νούμερα» για τα μηχανάκια της AGB. Να αξιοποιούνται στον κατευθυνόμενο δημόσιο λόγο σαν εργαλεία με τα οποία έννοιες απόλυτα συνδεδεμένες με το «φως», όπως η γνώση και η μόρφωση, να μεταμορφώνονται στο αντίθετό τους, για να παραχθεί, τελικά, βαθύ σκοτάδι.
Ζούμε τις τελευταίες μέρες, για μια ακόμα φορά, το ζήτημα της Παιδείας, και ειδικότερα της Γλώσσας, να αξιοποιείται ως όχημα που υποβιβάζει το διάλογο σε μια άναρθρη χάβρα όπου πρωταγωνιστούν οι φορείς των δυο όψεων του ίδιου νομίσματος:
Από τη μια μεριά οι «συνωστισμένοι» στα πάσης φύσεως αστικά κομματικά θερμοκήπια του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού». Δηλαδή εκείνου του τάχα «διεθνισμού» που διεκδικεί ρόλο «αριστερής» ιδεολογικής προμετωπίδας του «κοσμοπολιτισμού». Του «κοσμοπολιτισμού» που όσο κι αν ακκίζεται περί του αντιθέτου (σ.σ.: «ακκίζομαι», να μια ωραία λέξη της «νεκρής» αρχαίας ελληνικής γλώσσας, κ. Ρεπούση...), ουδόλως σχετίζεται με την οικουμενικότητα του ανθρωπισμού. Και όταν έρχεται σε επαφή μαζί του, εκλαμβάνει την οικουμενικότητα μόνο ως «τουριστική ατραξιόν». Πρόκειται για τον «κοσμοπολιστισμό» που κανοναρχείται από το γεγονός ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, και ως εκ τούτου αντιλαμβάνεται την έννοια «πατρίδα» σαν κάτι το οπισθοδρομικό.
 
Από την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος, συμπαίχτης και παραστάτης του δήθεν «εκσυγχρονισμού», ορθώνεται ο σκοταδισμός. Με όλα του τα όπλα: Με την προγονοπληξία, που όσο περισσότερο λεηλατείται η κοινωνία, όσο περισσότερο το «έθνος» των κεφαλαιοκρατών καταπιέζει το «έθνος» των προλετάριων, τόσο περισσότερο αυτή ομιλεί περί «εθνικής υπερηφάνειας». Που όσο περισσότερο φτωχοποιείται η κοινωνία - όπως εύστοχα έχει διατυπωθεί - «τόσο πιο υπερήφανη είναι για τις ελέω θεού πνευματικές/εθνικές ρίζες της». Ο σκοταδισμός και το δίδυμο αδερφάκι του, ο εθνικισμός, με τη βοήθεια των επικοινωνιολόγων που όπου ακούνε «λαός» αυτοί βλέπουν «αγέλη», σερφάρουν πάνω στο σανίδι της πατριδοκαπηλίας, παριστάνοντάς την για «πατριωτισμό». Αλλά η πατριδοκαπηλία τους - διαπιστωμένα - αποτελεί τη μέγιστη ύβρη και την απόλυτη προσβολή του γνήσιου πατριωτισμού.
Ολο αυτό το συναπάντημα ερίζει εσχάτως γύρω από το ζήτημα της διδασκαλίας ή μη της αρχαίας ελληνικής και των θρησκευτικών στα σχολεία.
Το ένα «στρατόπεδο» απαρτίζεται από τους εκκλησιαστικούς (αλλά και κάθε λογής πολιτικούς) «Ανθιμους», τους εν Χριστώ απεσταλμένους στα ακροατήρια των χειροκροτητών του κ. Σαμαρά. Τους ίδιους που στο πλαίσιο της «ελληνοχριστιανικής κατήχησης», του «πίστευε και μη ερεύνα» και του κατά Ματθαίον «χαίρετε και αγαλλιάσθε ότι ο μισθός υμών πολύς» αλλά μόνο... «εν τοις ουρανοίς», προέτρεπαν στην αρχή των Μνημονίων όλες τις ελληνικές οικογένειες να πληρώσουν από 1.000 ευρώ έκαστη για τη σωτηρία της χώρας...

Απέναντι σε αυτό το «κήρυγμα» θυμόμαστε τα λόγια του Λένιν ότι
«σε κείνους που ζουν από ξένη εργασία, η θρησκεία διδάσκει την αγαθοεργία στην επίγεια ζωή, προσφέροντάς τους μια πολύ φτηνή δικαίωση για όλη την εκμεταλλευτική τους ύπαρξη και πουλώντας τους σε συμφέρουσα τιμή εισιτήρια για την επουράνια μακαριότητα».
Και ακόμα:
«Η πιο βαθιά πηγή των θρησκευτικών προλήψεων είναι η εξαθλίωση και η αμάθεια. Αυτά πρέπει να καταπολεμήσουμε», όπως έλεγε ο ηγέτης των Μπολσεβίκων, απευθυνόμενος στο 1ο Πανρωσικό Συνέδριο των Εργατών.
Θα ήταν ενδιαφέρον, λοιπόν, σε ένα μάθημα θρησκειολογίας να μαθαίνουν τα παιδιά το πώς η εξαθλίωση και η αμάθεια, όλα όσα πρέπει να καταπολεμηθούν δηλαδή, αποτελούν εκείνη τη βαθιά πηγή από την οποία οι «άρχοντες» ανασύρουν και αξιοποιούν σαν «καταπραϋντικό» και σαν «παρηγόρια» για τους «δούλους» όλες τις θρησκείες του κόσμου.
Αλλά ένα τέτοιο σχολείο, δεν είναι στις προθέσεις ούτε του κ. Ανθιμου, ούτε του κ. Αρβανιτόπουλου, ούτε των «αριστερών» που φιλοδοξούν να είναι εκείνοι οι διαχειριστές του συστήματος που έχει «άρχοντες» και «δούλους».

Το άλλο στρατόπεδο, το «εκσυγχρονιστικό», το «προοδευτικό», το άμα τε και «αριστερό» (!) είναι εκείνο που θεωρεί «νεκρό» οτιδήποτε δε χαίρει εκτίμησης από την... «αγορά». Την καπιταλιστική αγορά, βεβαίως. Και έχουν δίκιο: Η αρχαία ελληνική σκέψη και γλώσσα, αν διδαχτεί όπως απαιτούν τα μηνύματα και η «λογική» που μας έχει κληροδοτήσει, δε συνάδει με την «αγορά» τους.

Απέναντι στο δικό τους «κήρυγμα», εμείς θυμόμαστε τον Ελύτη που έλεγε στους Ελληνες μετανάστες της Σουηδίας, το 1979:
«Κι αν μου το συγχωρείτε να σας δώσω μια γνώμη - ακούστε την: όσο καλά κι αν ζείτε σ' αυτή τη φιλόξενη, την ευγενική χώρα, όσο κι αν νιώθετε καλά και στεριώνετε, και κάνετε οικογένεια - μην ξεχνάτε την πατρίδα μας, και προ παντός, τη γλώσσα μας. Πρέπει να 'σαστε περήφανοι, να' μαστε όλοι περήφανοι, εμείς και τα παιδιά μας για τη γλώσσα μας. Είμαστε οι μόνοι σ' ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό "ουρανό" και τη θάλασσα "θάλασσα" όπως την έλεγαν ο Ομηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι λίγο αυτό. Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια. Χαίρομαι κι αυτή τη στιγμή που σας μιλάω σ' αυτή τη γλώσσα και σας χαιρετώ, σας αποχαιρετώ μάλλον, αφού η στιγμή έφτασε να φύγω».

Και τον Γκάτσο:
«Μια χούφτα είν' ο άνθρωπος από στυφό προζύμι/ γεννιέται σαν αρχάγγελος πεθαίνει σαν αγρίμι/ του μένει μόνο στη ζωή μια γλώσσα μια πατρίδα/ η πρώτη του παρηγοριά και η στερνή του ελπίδα/ Ολο το βιος κι η προίκα του ένας καημός στα στήθια/ κι ο τόπος που τον γέννησε η δυνατή του αλήθεια/ Για δέστε κείνο το παιδί με τα γερά τα χέρια/ πώς οδηγεί τ' αδέρφια του ν' ανέβουν ως τ' αστέρια/ κι απ' τα βουνά της Ρούμελης και τα νησιά του νότου ένας πανάρχαιος παππούς κοιτάει τον εγγονό του».

Και τον Αισχύλο:
«βορβόρω δ' ύδωρ λαμπρόν μιαίνων ούποθ' ευρήσεις ποτόν» (με βούρκο αν το μολύνεις από πού θα πιεις καθαρό νερό).

Και τον Ενγκελς που τόνιζε ότι
«οι πολυποίκιλες μορφές της ελληνικής φιλοσοφίας περιέχουν σε έμβρυο, εν τω γεννάσθαι τρόπους θεώρησης του κόσμου»
και που απευθυνόταν με τα παρακάτω «τρυφερά» λόγια στους «πνευματώδεις εξυπνάκηδες» της εποχής του:
«Ω Φιλισταίοι καθίστε πρώτα και μάθετε τα ελληνικά κι όταν τελειοποιηθείτε σ' αυτά, τότε ελάτε να τα πούμε. Μόνον εκείνοι που ξέρουν ελληνικά μπορούν να συζητούν σωστά».

Αλλά ένα τέτοιο σχολείο, όπου θα προάγεται το «φιλοκαλούμεν τε γαρ μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας» δεν είναι στις προθέσεις εκείνων που υπηρετούν και αναπαράγουν ένα σύστημα που έχει «άρχοντες» και «δούλους».

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ



   

    

           ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ    (Π.Ε.Σ.ΕΚ)
                                                                                                                               Αθήνα  8.9.201 
   Η  απεργία διαρκείας σε όλη την εκπαίδευση είναι
                                         μονόδρομος
1.     Το  Υπουργείο παιδείας μέχρι τώρα υλοποιεί με σχέδιο και προγραμματισμό την κατεδάφιση της δημόσιας εκπαίδευσης: Θέτει σε διαθεσιμότητα 2.500 καθηγητές, μετατάσσει 5.000 στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, καταδικάζει 10.000 αναπληρωτές στην ανεργία και ετοιμάζεται  να ξεσπιτώσει χιλιάδες συναδέλφους μετά τα «πλεονάσματα» που προέκυψαν από την αύξηση του ωραρίου και το κλείσιμο και συγχώνευση σχολικών μονάδων.
2.    Μετά την επίθεση εναντίον των εργασιακών σχέσεων των καθηγητών,  βάζει ταφόπλακα και στο δημόσιο σχολείο:  Επαναφέρει  τη φρικτή μεταρρύθμιση του Αρσένη με πανελλήνιες εξετάσεις και  στις τρεις τάξεις Λυκείου με προφανή σκοπό να αποδομήσει το  Λύκειο και να εξαναγκάσει τους μαθητές- κυρίως από τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας- να στραφούν στην κατάρτιση και στην μαθητεία από 15 χρονών. Γι’ αυτό θεσμοθετεί την ίδρυση  μεταγυμνασιακών  ΙΕΚ,   εκτός Υπουργείου παιδείας,  ωθώντας τους άμεσα ή  έμμεσα στην ιδιωτική εκπαίδευση.  
3. Η πολιτική αυτή πρέπει να ανατραπεί. Στους καθηγητές έλαχε ο κλήρος να αντιπαρατεθούν με το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής. Η αντίδραση στην κυβερνητική πολιτική έπρεπε να είναι υπόθεση όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Γιατί η διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, η εξαθλίωση των συνταξιούχων και η με βήμα- βήμα κατάργηση του ασφαλιστικού συστήματος  αφορά όλους τους εργαζόμενους, παλιούς και νέους ή αυριανούς συνταξιούχους,  και έπρεπε να είχε προκαλέσει την αντίδραση του συνδικαλιστικού κινήματος με μοναδικό αίτημα την ανατροπή της πολιτικής  τρόικας-Ε.Ε-ΔΝΤ. Επειδή μέχρι τώρα  η ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και με τις 24ωρες ανά δίμηνο απεργίες έχουν συμβάλει στο να μη συναντούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις σοβαρές αντιστάσεις από την πλευρά του εργατικού κινήματος, οι καθηγητές δεν είχαν άλλη  λύση. Οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί είναι στο πλευρό των μαχόμενων καθηγητών και είναι στη διάθεση της ΟΛΜΕ και των ΕΛΜΕ για την ενίσχυση των απεργιακών επιτροπών. Καλούμε τη Γ.Σ των προέδρων των ΕΛΜΕ να κάνει αποδεκτή την πρότασή μας.
4.    Ο αγώνας των καθηγητών είναι δίκαιος και αφορά όλη την κοινωνία. Το κλείσιμο σχολικών μονάδων και η αύξηση αριθμού μαθητών κατά τμήμα, η διάλυση της τεχνικής εκπαίδευσης και η κατάρτιση των μαθητών από τα 15 τους χρόνια, είναι εγκληματική πολιτική και δεν μπορεί να μείνει χωρίς απάντηση.
5.    Η Π.Ε.Σ.ΕΚ καλεί τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης να συντονιστούν σε κοινούς αγώνες. Ο αγώνας αυτός μπορεί και πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού.
6.    Καλούμε κάθε συνταξιούχο εκπαιδευτικό σε κάθε νομό και πόλη να πλαισιώσει τις κατά τόπους απεργιακές επιτροπές και να περιφρουρήσει  τον αγώνα των μάχιμων συναδέλφων.

                            Για την Π.Ε.Σ.ΕΚ
   Ο πρόεδρος                                Η  Γ. Γραμματέας

Τάσος Σταυρόπουλος                      Πόπη Μαζοκόπου


http://syntaxekpedeftikoi.blogspot.com

ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΜΑΣ

Μετά τη ληστεία των αποθεματικών τους, η κυβέρνηση βάζει τώρα χέρι και στην ακίνητη περιουσία των Ταμείων
Νέο συντριπτικό χτύπημα στα Ταμεία ετοιμάζουν από κοινού συγκυβέρνηση και τρόικα, δημιουργώντας το υπόστρωμα για παραπέρα παράδοση της περιουσίας τους στους ιδιώτες και για νέα μείωση των συντάξεων και των παροχών, στο όνομα της κακής οικονομικής κατάστασης των ασφαλιστικών Οργανισμών, για την οποία ευθύνονται αποκλειστικά κράτος και εργοδότες.
Οπως προβλέπεται στο μνημόνιο που συνυπέγραψαν κυβέρνηση και τρόικα τον Ιούλη, όλα τα ακίνητα που ανήκουν στο κράτος ή σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, πρέπει να ενταχθούν στο λεγόμενο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και να δοθούν προς αξιοποίηση σε κάθε ενδιαφερόμενο. Υπενθυμίζεται ότι το σύνολο των εσόδων που θα έχει το ΤΑΙΠΕΔ, κατευθύνονται για την αποπληρωμή του χρέους.
Κυβέρνηση και τρόικα, για να λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, βάζουν στο χέρι και την ακίνητη περιουσία των ταμείων (οικόπεδα, θέατρα, ξενοδοχεία, κατασκηνώσεις, κινηματογράφους, νοσοκομεία κ.ά.), η εμπορική αξία της οποίας υπολογίζεται ότι υπερβαίνει τα 3,5 δισ. ευρώ για το σύνολο των ασφαλιστικών Οργανισμών. Μόνο η αξία των ακινήτων που ανήκουν στο ΙΚΑ υπολογίζεται σε 1,5 δισ. ευρώ.
Πριν δρομολογήσει την ένταξή τους στο ΤΑΙΠΕΔ, η κυβέρνηση φρόντισε να απογράψει τα ακίνητα των Ταμείων και των εποπτευόμενων φορέων τους σε ενιαία ηλεκτρονική βάση με την επωνυμία «Εστία», από την περασμένη άνοιξη. Είναι κι αυτό μια απόδειξη για το τι πραγματικά υπηρετούν οι περίφημες «απογραφές» που κάνει το υπουργείο, με το πρόσχημα ότι «θέλει να βάλει τάξη στο Δημόσιο».
Μετά την κλοπή των αποθεματικών τους για δεκαετίες, μετά το PSI, που στέρησε από τα ασφαλιστικά Ταμεία άλλα 12 δισ. ευρώ, η κυβέρνηση έρχεται τώρα να παραδώσει απροκάλυπτα την περιουσία τους στους ιδιώτες. Μάλιστα, συμφώνησε με την τρόικα «να διασφαλίσει ότι δε θα υπάρξει καμία μεταβίβαση ή παρακράτηση ακίνητου περιουσιακού στοιχείου (...) των δήμων και των νεοϊδρυθέντων εταιρειών ειδικού σκοπού των συνταξιοδοτικών ταμείων ή άλλων νομικών φορέων». Δηλαδή, τα Ασφαλιστικά Ταμεία δεν θα μπορούν ούτε να κρατήσουν στη δική τους κατοχή, αλλά ούτε και να πωλήσουν για δικό τους λογαριασμό τα ακίνητα που τους ανήκουν...
Το σχέδιο θα οδηγήσει στην κατάσχεση ουσιαστικά της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων, ενώ δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να τα υποχρεώσει να πληρώνουν και νοίκι για τα ακίνητα που χρησιμοποιούν... Συνολικά, στο όνομα της παραπέρα μείωσης των εσόδων τους, συνδυαστικά με τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να νομιμοποιήσει τα επόμενα αντιασφαλιστικά μέτρα.
Ριζοσπάστης, 8/9/2013