ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΕ.
Η Π.Ε.Σ.ΕΚ σε έχει ΑΝΑΓΚΗ και την έχεις ΑΝΑΓΚΗ. Από την πενιχρή σύνταξή σου ενίσχυσε την Ένωση. Γράψου στο σωματείο και ενημέρωσε και άλλους για την λειτουργία του. Κατέβασε την Αίτηση εγγραφής και ενημέρωσε μας με όποιον τρόπο σε εξυπηρετεί.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ

menu

.

Print Friendly and PDF

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

ΠΡΟΣ ΑΔΕΔΥ,ΤΠΔΥ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΘΗΝΑ 14.7.2011
ΠΡΟΣ ΑΔΕΔΥ ΚΟΙΝ. ΤΠΔΥ
1. Με τον Εφαρμοστικό νόμο περικόπτεται το ΕΦΑΠΑΞ από 1.1.2010 κατά 10%.
2. Το Δ. Σ του ΤΠΔΥ με ημερομηνία 16.2.2011 έχει πάρει απόφαση να μη χορηγεί
ΕΦΑΠΑΞ νια λόγους υγείας.
3. Επειδή από την αναδρομική ισχύ του νόμου θα προκύψουν πολλά προβλήματα
για όσους τυχόν έχουν λάβει το Εφάπαξ και ανοίγει η κερκόπορτα για νέες
αναδρομικές περικοπές από τη σύνταξη μας και τα ταμεία μας, ελέω μνημονίου,
παρακαλούνται οι εκπρόσωποι της ομοσπονδίας μας στο Δ.Σ του ΤΠΔΥ να μας
ενημερώσουν εγγράφως:
. α. Αν και πόσα ΕΦΑΠΑΞ έχουν εγκριθεί μέχρι 16.2.2011 για υπαλλήλους που συνταξιοδοτήθηκαν από 1.1.2010
β. Αν και πόσα ΕΦΑΠΑΞ έχουν εγκριθεί μετά την ημερομηνία 16.2.2011 για υπαλλήλους που συνταξιοδοτήθηκαν από 1.1.2010.
4. Παρακαλείται το Δ. Σ της ΑΔΕΔΥ να εξετάσει τη «νομιμότητα» της αναδρομικής ισχύος του νόμου και για τις αναδρομικές περικοπές υπέρ του «ταμείου αλληλεγγύης» από τους μισθούς και τις συντάξεις καθώς επίσης και την αναδρομική φορολόγηση των μισθών και συντάξεων από 1.1.2011. Με τις αναδρομικές περικοπές είναι πολύ πιθανόν το τρέχον έτος να μην πληρωθούν οι Δ.Υ και οι συνταξιούχοι νια ένα ολόκληρο μήνα.
Από την προσωρινή διοικούσα επιτροπή
• Τάσος Σταυρόπουλος, 210-6444768,6944-554161, τ35$τ3νΓθ@3ΐΐΊ.τοΠ:ΐΊηθ1:.£Γ
• Ροζίτα Σουραή, 6977-350521, Γθ53Ϊ@ρ3ΐΙιίίηάθΓ.βΓ
• Πόπη Μαζοκόπου, 210-2019567, 6976-777815
• Παναγιώτης Γιαννακόπουλος, 6984-612185, ΐ3Κβί3ηη3Κ@Ιιο1:ιτΐ3ΐΙ.αοΓη
• Σταύρος Κωστόπουλος, 6944-711798, 5Κθ5ΐορΐ5(δ)γ3ΐΊθθ.§Γ
Νέα και ανακοινώσεις των Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών μπορείτε να βρείτε στο :
http://syntaxekpedeftikoi.blogspot.com
FAX: 210-6444768

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Η ΑΠΟΨΗ ΕΝΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΑΠΑΞ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΦ ΑΠΑΞ ΒΟΗΘΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ





Σχετικά με το εφάπαξ βοήθημα των δημοσίων υπαλλήλων και την σχεδιαζόμενη περικοπή του ποσού που αναλογεί στον κάθε συνταξιοδοτούμενο κατά 10% ή 15% ή 30% , όπως γράφεται, από την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, στα πλαίσια «διάσωσης» της οικονομίας, έχω να παρατηρήσω τα εξής :

1) Το εφάπαξ βοήθημα χορηγείται από το Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων (Τ.Π.Δ.Υ.) στους συνταξιοδοτούμενους υπαλλήλους, μόλις βγουν στην σύνταξη. Στο Τ.Π.Δ.Υ. ασφαλίζονται υποχρεωτικά όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, από την πρώτη στιγμή της πρόσληψής τους, γίνεται κράτηση 4% επί του βασικού μισθού των κάθε μήνα και στα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας. Από 1/1/1993 η κράτηση 4% γίνεται στο σύνολο των αποδοχών, μηνός και δώρων.

2) Το ποσό που δίνεται σε κάθε υπάλληλο που συνταξιοδοτείται, υπολογίζεται σύμφωνα με τα έτη ασφάλισης, τον μέσο όρο των αποδοχών της τελευταίας πενταετίας πριν την συνταξιοδότηση και χορηγείται στον συνταξιοδοτούμενο, μόλις βγει στη σύνταξη. Δηλαδή η απαίτηση του υπαλλήλου παραλαβής του εφάπαξ αρχίζει την ημέρα συνταξιοδότησης, ανεξάρτητα από το πότε θα του δοθεί το ποσό, πόσο καιρό δηλαδή θα κάνει το λογιστήριο του Τ.Π.Δ.Υ. να διεκπεραιώσει τη γραφειοκρατική διαδικασία και να εκταμιευτεί το αναλογούν ποσό, το οποίο κανονικά θα έπρεπε να δίνεται εντός μιας μικρής προθεσμίας, π.χ. εντός ενός εξαμήνου, μετά δε να δίνεται εντόκως.

Δηλαδή, αν κάποιος υπάλληλος βγήκε στη σύνταξη π.χ. την 1η Αυγούστου 2010, ημερομηνία κατά την οποία υπογράφηκε η πράξη συνταξιοδότησής του από τον αρμόδιο διευθυντή, από εκείνη την ημέρα αρχίζει η απαίτηση της βασικής σύνταξης από τον κύριο φορέα ασφάλισης, των βοηθημάτων από τα διάφορα επικουρικά ταμεία και του εφάπαξ από το Τ.Π.Δ.Υ.

Άρα, ο παραπάνω υπάλληλος την 1η Αυγούστου 2010 έχει λαμβάνειν το ποσό του εφάπαξ και είναι σαν να το έχει στην τράπεζα. Το ποσό αυτό θα μπορούσε να το έχει δώσει ως προκαταβολή για την αγορά σπιτιού ή για να εξοφλήσει κάποιο χρέος κλπ.

Έτσι λοιπόν, οποιαδήποτε επιβολή αναδρομικής περικοπής στο ποσό του εφάπαξ σχεδιάζεται από ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, επειδή η διοίκηση του Τ.Π.Δ.Υ. δεν το κατέβαλε εγκαίρως, μοιάζει με την επιβολή αναδρομικής κράτησης ή εισφοράς στις καταθέσεις κάποιων όχι τις σημερινές αλλά στις καταθέσεις που είχαν μέσα στο 2010 (π.χ. την 1η Αυγούστου 2010), επειδή τις έχουν ακόμη στην τράπεζα!!!

Πρέπει να γίνει κατανοητό από την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών και την διοίκηση του Τ.Π.Δ.Υ. ότι το εφάπαξ όσων έχουν συνταξιοδοτηθεί μέχρι σήμερα και δεν το έχουν πάρει ακόμη, ανήκει εξ ολοκλήρου στους συνταξιούχους από την ημέρα συνταξιοδότησής τους και η αναδρομική περικοπή ή «κούρεμα» είναι πράξη μονομερής, επιλεκτική και επομένως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ.

Αν θέλει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να κάνει «κούρεμα» του χρέους του, ας το πει ευθέως και ας το κάνει γενικά και προς όλους. Ή ας κάνει αναδρομική κράτηση στις καταθέσεις που είχαν όλοι οι καταθέτες από το 2010 και μετά. Είναι δυνατόν; Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;

3) Σχετικά με το ποσό που δίνεται ως εφάπαξ από το Τ.Π.Δ.Υ., έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής : ένας υπάλληλος με 35 έτη υπηρεσίας, κατηγορίας Π.Ε., θα πάρει εφάπαξ 62.804,30 €, σύμφωνα με τους πίνακες του Τ.Π.Δ.Υ.



Η μηνιαία κράτηση 4% που έγινε σε κάθε συνταξιούχο από το Τ.Π.Δ.Υ. ήταν περίπου 57 με 58 ευρώ. Άρα σε εξαμηνιαία βάση είναι περίπου, κατά μέσο όρο 400 ευρώ. Αν αυτά τα χρήματα τα ανατοκίσουμε με ένα επιτόκιο 4,6 %, όσο είναι το επιτόκιο δανεισμού από το Δ.Ν.Τ., θα αποδώσουν μετά από 35 χρόνια το ποσό των 73.700 € !!!

Δηλαδή το εφάπαξ που δίνεται είναι ήδη μειωμένο κατά 17,35 %.

Αν ο ανατοκισμός γίνει με επιτόκιο 5,5 %, τότε το εφάπαξ θα ήταν 91.500 €.

4) Τα αποθεματικά των ταμείων και επομένως και του Τ.Π.Δ.Υ., αντί να «επενδύονται» σε αμφιβόλου απόδοσης και διαφάνειας ομόλογα, αν χορηγούνταν ως δάνεια στους ίδιους τους ασφαλισμένους με τα πιο πάνω επιτόκια, θα είχαμε και διαφάνεια και σίγουρη απόδοση και ανάπτυξη. Παραδείγματα και προτάσεις υπάρχουν. Η θέληση να εφαρμοστούν υπάρχει;



Σπύρος Δημόπουλος

Μαθηματικός

Συνταξιούχος Καθηγητής Δ.Ε.

Βόλος 4 Ιουλίου 2011

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Η «Εγκύκλιος 1010»

«ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΘΝ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ & ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Αριθ. Εμπ. Πρωτ. 1010
Εν Αθήναις τη 11 Μαρτίου 1965
Προς τους Γενικούς Επιθεωρητάς Μέσης Εκπαιδεύσεως
Πανταχόθεν καταγγέλεται, ότι η Κομμουνιστική Νεολαία Λαμπράκη καταβάλλει μεγάλας προσπάθειας προσεταιρισμού μαθητών των Γυμνασίων.
Βεβαίως, εφ'όσον διεπιστώθη ποσοστόν 12% οπαδών της ΕΔΑ κατά τας τελευταίας εκλογάς, ευνόητον είναι ότι θα υπάρχουν και μαθηταί εμποτισμένοι από τας οικογενείας των με αριστεράν ιδεολογίαν.
Και αυτούς, βεβαίως, κατά πρώτον λόγον, θα χρησιμοποιεί η Κομμουνιστική προπαγάνδα προς προσηλυτισμόν των Νέων.
Εφιστώ διά τούτο και πάλιν την προσοχήν όλων των Καθηγητών των Γυμνασίων και τους καθιστώ υπευθύνους διά πάσαν σχετικήν δραστηριότητα της Νεολαίας Λαμπράκη.
Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Τούτο πρέπει να καταστή συνείδησις της Νέας Γενεάς.
Ο Εθνικός φρονηματισμός, καθώς και η ηθική και πολιτική αγωγή των μαθητών είναι η πρώτη αποστολή του Διδασκάλου. Και εις αυτήν οφείλουν να επιδοθούν.
Τα ιδικά μας ιδανικά είναι τα ιδανικά του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Εθνική και Πολιτική) και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΑΓΑΠΗ και ΘΥΣΙΑ. Αυτά είναι τα ιδεώδη μας και με αυτά πρέπει να εμποτισθή, η Νέα Γενεά. ΕΛΛΑΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Αληθής Δημοκρατία.
Πάσα εκτροπή πρέπει να κολάζεται αυστηρότατα. Και αν συμβή να υπάρξουν διδάσκαλοι, όχι ανήκοντες, αλλά και απλώς συμπαθούντες, ή ανεχόμενοί την κομμουνιστικήν προπαγάνδαν, δεν έχουν θέσιν εις την Εκπαίδευσιν.
Όσοι πιστεύουν εις τα Ιδεώδη των, τα υπερασπίζουν. Και την υπεράσπισιν των ιδανικών μας και την εμπνευσιν της Νέας Γενεάς, έχει αναθέσει η Ελληνική Δημοκρατία εις τον Εκπαιδευτικόν κόσμον.
Γνωρίζω, ότι έχουν μέχρι τούδε εκδοθή υπό του Υπουργείου Παιδείας πολλαί σχετικοί εγκύκλιοι. Αλλά επεθύμουν, λόγω της μεγάλης σοβαρότητος του θέματος, να επικοινωνήσω και εγώ προσωπικώς μεθ' υμών.
Παρακαλώ, όπως εις το τέλος εκάστου μηνός υποβάλητε (Υπουργείον Παιδείας - Γραφείον Υπουργού) εμπιστευτικώς σχετικήν έκθεσιν.
Δεχθήτε και διαβιβάσατε προς απαντάς, διδάσκοντας και διδασκόμενους, τους εγκάρδιους χαιρετισμούς μου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Πρόεδρος Κυβερνήσεως και Υπουργός Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων».

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

«Πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία »…
Τετάρτη, 06 Ιούλιος 2011 14:48 18 Comments και 11 Reactions Ανάπηρος έμεινε ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, από την ωμή βία που ασκήθηκε εναντίον του από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, ενώ κάλυπτε την απεργιακή κινητοποίηση στις 15 Ιουνίου. Συγκεκριμένα, άνδρας των ΜΑΤ πέταξε στοχευμένα μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης σε απόσταση αναπνοής από το κεφάλι του, αφού μάλιστα ο συνάδελφος είχε δηλώσει τη δημοσιογραφική του ιδιότητα, με αποτέλεσμα να χάσει την ακοή του και στα δύο αυτιά! Τη βάναυση συμπεριφορά των ΜΑΤ καταδίκασε απερίφραστα το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ενώ η υπόθεση βρίσκεται ήδη στον Εισαγγελέα. Ο Μανώλης Κυπραίος λοιπόν γίνεται στοιχειοθετημένα ο πρώτος συνάνθρωπός μας που κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων έχασε εξολοκλήρου μία απ' τις 5 αισθήσεις του και έμεινε ανάπηρος, ως αποτέλεσμα της αστυνομικής βίας. Δηλώνοντας την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας, παραθέτουμε τη συγκλονιστική μαρτυρία που μας έστειλε.

Η συγκλονιστική μαρτυρία του Μανώλη Κυπραίου στον Εξάντα.

«Ήταν κάπου 9 το πρωί στις 15 Ιουνίου, όταν έφτασα με το μετρό στο Σύνταγμα. Αποφάσισα να μη βγω στον κεντρικό χώρο της πλατείας αλλά στην έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας. Βγαίνοντας στο πεζοδρόμιο, είδα στη Βασιλίσσης Σοφίας κάτι που με «πάγωσε».

Ένα σιδερένιο τείχος. Ένα τείχος που όμοιό του είχα δει να στήνουν οι πάνοπλοι ισραηλινοί στρατιώτες απέναντι από τους άοπλους Παλαιστινίους αμάχους.



Αμέσως ένα προαίσθημα ανησυχία και ενδόμυχα ένας φόβος αν θέλεις με κυρίεψε. Αυτοί τη φορά ήταν αποφασισμένοι για όλα είπα μέσα μου.

Αυτό με έκανε να είμαι πιο προσεκτικός και πιο επιφυλακτικός. Ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να ξεσπάσει η «φωτιά».

Οι απλοί έλληνες πολίτες που βρίσκονταν εκεί, ήταν και αυτοί προβληματισμένοι με τους αστυνομικούς «ρόμποκοπ» όπως τους ονόμαζαν κοροϊδευτικά, λόγω των ειδικά ενισχυμένων στολών που φορούσαν.

Η ώρα περνούσε όταν ξαφνικά βρισκόμενος στο τέλος της πλατείας Συντάγματος, άρχισε ομοβροντία χημικών, δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Μαζική και χωρίς στόχευση. Ο κόσμος πανικόβλητος έτρεχε να κρυφτεί. Και εγώ μαζί τους σε μια γωνιά Μητροπόλεως και Φιλελλήνων. Με το ένα το κινητό για να μεταδίδω με την άλλη η φωτογραφική μηχανή. Τα λεπτά ατελείωτα και μαζί το κλάμα και η δυσφορία στην αναπνοή. «Θα αντέξεις» έλεγα στον εαυτό μου δίνοντας κουράγιο. Βλέπω μέσα από την στοά του υπουργείου Οικονομικών πίσω από τα ΜΑΤ να βγαίνουν κουκουλοφόροι με καδρόνια στα χέρια. «Πάγωσα».

Αυτό δεν πρέπει να το χάσω είπα.

Μα ξαφνικά μπροστά μου σωριάζεται ένας ηλικιωμένος. Δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή. Μαζί με κάποιους άλλους συμπολίτες μας, τον σηκώσαμε και τον πήγαμε στο πρόχειρο ιατρείο στην πλατεία.

Βλέποντας, θυμήθηκα τα πρόχειρα νοσοκομεία εκστρατείας που είχα δει στο Κόσοβο. Πραγματικά πεδίο μάχης μέσα στην πρωτεύουσα της χώρας μου. Της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Συνέχισα. Αυτή τη φορά τα επεισόδια γίνονταν Φιλελλήνων και Ξενοφώντος. Με μεγαλύτερη ένταση. Χωρίς κουκουλοφόρους. Τα ΜΑΤ έριχναν αδιάκριτα και αναίτια χειροβομβίδες κρότου λάμψης και χημικά. Το ίδιο σκηνικό. Κανένα έλεος σε κανέναν. Τα ΜΑΤ χτυπούσαν με τα κλομπ ό,τι κινιόταν. Μια φρενίτιδα οργής και βίας. Σαν κοπάδι καρχαριών.

Αυτό με έκανε να μπω στις αρχές μιας στοάς επί της Φιλελλήνων, να μεταδίδω και να τραβώ φωτογραφίες από εκεί.

Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος μου.

Οπισθοχωρώντας μια ομάδα των ΜΑΤ, ο διμοιρίτης με ρωτάει γιατί τραβάω φωτογραφίες.

Και ξέροντας τη διαδικασία του λέω είμαι δημοσιογράφος και του δείχνω την ταυτότητα της Ενώσεως Συντακτών. Μάταια. Αυτό τον εξόργισε.

Αφού με στόλισε σε «άψογα γαλλικά», με δείχνει με το δάκτυλο σε έναν από την ομάδα του. Κατάλαβα πως κάτι θα γινόταν. Αλλά πίστευα πως το πολύ-πολύ να εισέπραττα καμία «βουρδουλιά».

Όχι. Ο ευτραφής άνδρας των ΜΑΤ σε κλάσματα δευτερολέπτων πετάει μπροστά μου μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.

Όταν η προβλεπόμενη απόσταση έκρηξης είναι 50 μέτρα, καταλαβαίνετε τι έπαθα όταν η έκρηξη έγινε στους 50 πόντους.

Ένιωσα όλο το σώμα μου να τινάζεται, πέφτω μέσα στην στοά και για δευτερόλεπτα νόμιζα πως ήμουν νεκρός.

Λίγο μετά ένιωσα χέρια να με σηκώνουν και θολά να προσπαθώ να τους δω. Δεν μπορούσα όμως να τους ακούσω.

Ήταν ο Γιώργος, ο Τάκης, η Μαρία, η Κωνσταντίνα, ο Νίκος και ο Πρόδρομος, όπως έμαθα μετά. Ζαλισμένος και λουσμένος με λίτρα νερού, προσπαθούσα να συνέλθω.

«Πρέπει να φύγεις να πας στο νοσοκομείο» μου έλεγαν με νοήματα.

Κατάλαβα πως έπρεπε να το κάνω αμέσως.

Με δυσκολία άρχισα να ανεβαίνω την Φιλελλήνων. Για να κατευθυνθώ προς το Ζάππειο και μετά στον Ευαγγελισμό, πεζός.

Μαζί και δεκάδες άλλοι απλοί πολίτες, κάποιοι από αυτούς με τα παιδιά τους που προσπαθούσαν να διαφύγουν.

Εκεί όμως μας περίμενε μια δεύτερη μεγάλη έκπληξη.

Μια ομάδα δειλών (ας μου επιτραπεί η έκφραση) της «Ομάδας Δέλτα» με μηχανές μας περικυκλώνει, όπως οι Ινδιάνοι τη μονάδα του στρατηγού Κάστερ.

Άρχισαν να μας βρίζουν και να μας χτυπούν. Προσπαθώντας να καλύψω έναν άγουρο έφηβο, ήταν δεν ήταν 15 ετών, δέχθηκα απανωτά χτυπήματα στη μέση και τα πόδια, με τις μηχανές να έρχονται επάνω μας με φόρα και μερικά μέτρα πριν από εμάς οι οδηγοί τους να φρενάρουν απότομα.

Κανονικός τραμπουκισμός και «νόμιμη» βία.

Χωρίς ακοή, χτυπημένος και να σφαδάζω από τους πόνους έφτασα στον «Ευαγγελισμό». Όμως δεν εφημέρευε και έπρεπε να πάω στον «Ερυθρό». Στην κατάσταση που ήμουν, ούτε ένα ασθενοφόρο δεν υπήρχε να με μεταφέρει…

Έφτασα με μεγάλη δυσκολία στον Ερυθρό. Οι γιατροί και το προσωπικό της κλινικής ΩΡΛ και οι παθολόγοι ήταν το λιγότερο άψογοι.

Πέρασα δέκα εφιαλτικές ημέρες προσπαθώντας να σώσουν οι γιατροί την ακοή στο δεξί αυτί, πρωτοστατούντος του καθηγητή κ. Βαθυλάκη. Δυστυχώς όμως η ζημιά ήταν πολύ μεγάλη.

Είχε επέλθει πλήρης κώφωση και στα δύο αυτιά. Είχε καταστραφεί πλήρως το βασικό όργανο ακοής ο κοχλίας και στις δύο πλευρές του κεφαλιού.

Ήμουν κωφός…

Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους. Άφησαν ανάπηρο έναν πολίτη. Και αυτός ήμουν εγώ.

Ο ευαίσθητος και δημοκράτης υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χ. Παπουτσής δεν καταδέχθηκε ούτε μια συγνώμη να ζητήσει. Ούτε φυσικά ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Λ. Οικονόμου.

Θα σκέφτηκαν πως ανήκω στις «παράπλευρες απώλειες». Και στα ολιγαρχικά καθεστώτα δεν υπάρχει «συγνώμη» αλλά το: «καλά να πάθεις».

Νομίζω όμως πως ακόμα το πολίτευμά μας ονομάζεται Δημοκρατία.

Τώρα καλούμαι να ζήσω διαφορετικά. Μια διαφορετική ζωή, χωρίς ακοή, με κατεστραμμένα το μέλλον και τα όνειρά μου από τη μανιακή βία των ΜΑΤ, που ένας Θεός ξέρει τι εντολές είχαν.

Τουλάχιστον πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω, το: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»…»

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

O ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΦΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΑΣΟΚ

Τον 68χρονο Αμερικανό πλοίαρχο του υπό αμερικανική σημαία σκάφους «Audacity of Hope», που ο απόπλους του απαγορεύθηκε χθες με διαταγή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη συνέλαβαν άνδρες του Λιμενικού.
Το πλοίο που ανήκει στο νέο στολίσκο της Ελευθερίας προς τη Γάζα απέπλευσε χθες από το Πέραμα και στη συνέχεια ακινητοποιήθηκε από σκάφος του Λιμενικού και αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω.
Ο πλοίαρχος συνελήφθη και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πειραιά με την αυτόφωρη διαδικασία. Σε βάρος του ασκήθηκε δίωξη σε βαθμό κακουργήματος, βάσει των άρθρων 234 του Κοινού Ναυτικού Δικαίου και 306 του Ποινικού Κώδικα.
Ο κατηγορούμενος ζήτησε και πήρε 48ωρη προθεσμία για να απολογηθεί και κρατείται μέχρι να επαναπροσαχθεί.
Χθες απαγορεύτηκε ο απόπλους και στα άλλα 5 πλοία του στολίσκου, εκ των οποίων 2 βρίσκονται στον Πειραιά, 2 στην Κρήτη κι ένα στην Κέρκυρα.
(Πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)